Prof. dr hab. inż. Witold KOWALSKI
(1913 - 1984)
Witold Kowalski urodził się 15 kwietnia 1913 r. w Warszawie. Studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie w marcu 1938 r. uzyskał dyplom inżyniera chemika. Stopień dr nauk technicznych otrzymał 27 maja 1960 r. na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach na podstawie pracy pt. "Studia nad kinetyką utleniania ciekłej siarki., a 23 czerwca 1961 r. - stopień doktora habilitowanego. Tematem jego rozprawy habilitacyjnej były "Studia nad własnościami ciekłej siarki w oparciu o ultraakustyczne metody pomiaru". W 1968 r. 28 czerwca otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego nauk technicznych.
Po studiach podejmuje w 1938 r. pracę zawodową w fabryce "Lignoza" w Bieruniu Starym na Śląsku. Zmobilizowany w 1939 r. bierze czynny udział w kampanii wrześniowej, m. inn. w obronie Warszawy. Po kapitulacji dostaje się do niewoli niemieckiej, gdzie przebywa do końca wojny. Po powrocie w 1946 r. do kraju włącza się do odbudowy zniszczonego przemysłu chemicznego. Rozpoczyna pracę w Zjednoczeniu Nawozów Sztucznych w Gliwicach, jest dyrektorem Gliwickiej Fabryki Kwasu Siarkowego, którą uruchamia w 1947 r. Następnie pracuje w Zjednoczeniu Przemysłu Nieorganicznego w Gliwicach, pełniąc funkcję kierownika działu produkcji i zastępcy dyrektora technicznego.
Prof. W. Kowalski rozpoczął w 1951 r. działalność dydaktyczną i naukową na Politechnice Śląskiej, przechodząc bezpośrednio z przemysłu. W Katedrze Technologii Wielkiego Przemysłu Nieorganicznego zatrudniony początkowo jako wykładowca, a od 1955 r., jako zastępca profesora, prowadził specjalizację z technologii kwasu siarkowego i nawozów fosforowych. Od 1962 r, początkowo jako docent, a następnie profesor, pełnił obowiązki kierownika Zakładu Technologii Związków Siarki i Fosforu. Po reorganizacji Politechniki Śląskiej w 1968 r. , aż do przejścia na emeryturę w 1978 r. prof. Kowalski pracował w Instytucie Chemii i Technologii Nieorganicznej.
Działalność naukowo-badawcza prof. W. Kowalskiego była zdecydowanie ukierunkowana na praktyczne zagadnienia przemysłowe z zakresu technologii kwasu siarkowego, związków siarki oraz związków fosforu. Pod jego kierownictwem zostało wykonane ok. 20 prac badawczych przekazanych bezpośrednio do przemysłu. Z ważniejszych tematów należy wymienić prace dotyczące udoskonalenia technologii produkcji kwasu siarkowego metodą nitrozową, oryginalną metodę otrzymywania nawozu magnezowo-fosforowo-azotowego na bazie krajowego serpentynitu , wytwarzania precypitatu paszowego z potrójnego superfosfatu oraz wykorzystanie ultradzwięków w procesach technologicznych.
Prof. W. Kowalski jest autorem lub współautorem ponad 60 publikacji w czasopismach technicznych, jest autorem i współautorem 3. książek o tematyce technologii kwasu siarkowego i nawozów fosforowych, w tym jednej monografii pt. "Nowe kierunki w technologii kwasu siarkowego" oraz współautorem 2 patentów.. Wygłosił ok. 20. referatów na konferencjach krajowych. Był promotorem 7. zakończonych przewodów doktorskich, opracował 28 recenzji prac doktorskich oraz 4. recenzje prac habilitacyjnych. Pod jego kierownictwem wykonano ok. 40 prac dyplomowych. Ponadto był on autorem wielu niepublikowanych koreferatów, opracowań studialnych i ekspertyz wykonanych dla Ministerstwa Przemysłu Chemicznego , Polskiej Akademii Nauk Komitetu Nauki i Techniki i Instytutów Przemysłowych.
Prof. W. Kowalski udzielał się czynnie w organizacjach naukowych i technicznych. W latach 1949-52 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Nawozów Sztucznych Polskiego Komitetu Normalizacyjnego. Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Chemii Nieorganicznej w Gliwicach oraz wiceprzewodniczącym Sekcji Kwasu Siarkowego i Związków Fluoru w tym instytucie, wiceprzewodniczącym Komisji Nawozów Fosforowych i Mieszanych w Instytucie Nawozów Sztucznych w Tarnowie, a także ł członkiem Komitetu Naukowego "Encyklopedii Chemii". Był członkiem Naczelnej Organizacji Technicznej, Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Akustycznego oraz Towarzystwa Wiedzy Powszechnej.
Za działalność naukowa i dydaktyczną był wielokrotnie odznaczany i nagradzany. Za współpracę z przemysłem otrzymał w 1956 r. nagrodę indywidualną Ministra Przemysłu Chemicznego, za prace wykonane dla przemysłu i prace dydaktyczną był wielokrotnie wyróżniony nagrodami rektorskimi. Był odznaczony medalem X-lecia i Złotą Odznaką XV-lecia Politechniki , Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim.
Prof. W. Kowalski był człowiekiem o miłym sposobie bycia , odznaczał się głęboką wiedzą, skromnością, życzliwością oraz wysoką kultura osobistą . Był powszechnie szanowany i lubiany. Zmarł 3 lutego 1984 r. w Gliwicach.
Józef Szarawara
