Prof. zw. dr hab. Władysław PLASKURA
(1905 – 1987)

mgr inż. 1928 – Wydział Mechaniczny – Politechnika Lwowska prof. nadzw.

1963 – Politechnika Śląska

Rok przejścia na emeryturę – 1975

Członek:
• Komitetu Nagród Państwowych od 1964,
• Komitetu Naukowego Polskiej Akademii Nauk ds.:
- Ochrony Tworzyw przed Korozją 1960 - 1966,
- Budowy maszyn – Sekcja Aparatury Chemicznej 1966 – 1969,
- Hydrotermodynamiki Maszyn i Inżynierii Chemicznej 1969 – 1972,
- Inżynierii Chemicznej od 1972,
• Rady Naukowej przy Ministrze Przemysłu Chemicznego od 1972.

Odznaczony:
• Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski – 1954,
• Orderem Budowniczych polski Ludowej – 1959.
Otrzymał nagrodę państwową zespołową II i III stopnia w dziedzinie postępu technicznego – 1953,1955.

Praca w przemyśle:
• kierownik biura projektowo – konstrukcyjnego w Zakładach Azotowych, Mościce, 1936 – 1939,
• kierownicze stanowiska w przemyśle ciężkiej syntezy chemicznej, po wojnie, 1945 – 1965.

Główne kierunki działalności naukowej dotyczą projektowania urządzeń i ciągów technologicznych produkcji gazu syntezowanego, przemysłu azotowego, korozji, wentylacji przemysłowej, chłodzenia powietrzem, spalania siarki, oczyszczania gazów odlotowych (SO2, NO2) i ochrony środowiska.

Jest autorem (współautorem) 10 pozycji książkowych, 69 publikacji naukowych oraz licznych artykułów referatowych techniczno – ekonomicznych i perspektywicznych. Ponadto jest projektantem około 50 instalacji przemysłowych oraz posiada 4 patenty.

Jest promotorem 3 zakończonych prac doktorskich i opiekunem 1 pracy habilitacyjnej.