Jerzy Pikoń urodził się 26 lipca 1931 roku w Andrychowie. Studia na Politechnice Śląskiej rozpoczął w 1956 r. Jego kariera naukowa związana była przede wszystkim z takimi dyscyplinami jak: inżynieria i ochrona środowiska, inżynieria chemiczna, a także technologia chemiczna i mechanika. Specjalności, które były przedmiotem jego zainteresowań to głównie: budowa aparatury i urządzeń przemysłu chemicznego, aparaty i urządzenia ochrony środowiska oraz inżynieria chemiczna i procesowa.
Jako wyróżniający się student, Jerzy Pikoń postanowił kontynuować swoją karierę naukową. Jego pasja sprawiła, że w 1963 r. Rada Wydziału Politechniki Krakowskiej nadała mu tytuł doktora nauk technicznych. Z kolei, trzy lata później (1966 r.) jego osiągnięcia były na tyle duże, iż obronił tytuł doktora habilitowanego na Politechnice Śląskiej, której pozostał już wierny do końca swoich dni. Oczywiste stało się również, że na tym nie zakończy się jego kariera naukowa. Już w 1974 r. przyznano mu tytuł profesora nadzwyczajnego, a rok 1986 przyniósł mu najwyższy z możliwych, tytuł profesora zwyczajnego.
Wiedza Profesora, a także zacięcie praktyczne sprawiły, iż w 1975 r. objął on stanowisko Dyrektora Instytutu Inżynierii Chemicznej I Budowy Aparatury Politechniki Śląskiej i pełnił powyższą funkcję aż do 1989 r. To tutaj sprawował też funkcje dydaktyczne, przekazując swoją wiedzę studentom, kładąc przy tym duży nacisk na umiejętność jednoczesnego wykorzystania jej w praktyce. Dzięki jego pomocy udało się wypromować aż 13 prac doktorskich.
Dodatkowo, ze względu na mnogość pomysłów (skutkujących 46 patentami i 65 oryginalnymi projektami aparatury), jak również duże doświadczenie we współpracy z przemysłem, Profesor był także członkiem wielu prestiżowych organizacji, takich jak np. Rada Naukowa Instytutu Aparatury Przemysłowej I Energetyki Politechniki Krakowskiej (1973 1981), Rada Naukowa Instytutu Technologii Chemicznej Politechniki Poznańskiej (1975 1980), Rada Techniczno Ekonomiczna Zjednoczenia Aparatury Chemicznej w Gliwicach (1976 1980), Komitet Naukowy Inżynierii Chemicznej PAN (1975 1981), Komitet Inżynierii Środowiska PAN (1981 1983), Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Co więcej, w latach 1986 1989, Pikoń pełnił też funkcję Przewodniczącego Rady Naukowej Ośrodka Badawczo Rozwojowego Maszyn dla Przetwórstwa Płodów w Pleszewie.
Jako wybitny naukowiec, Pikoń, był wielokrotnie nagradzany i wyróżniany, o czym świadczyć może 38 nagród Ministerialnych w Resorcie Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Chemii, Górnictwa, Hutnictwa, jak również 21 nagród Rektora Politechniki Śląskiej. Dodatkowo, jego zasługi w dziedzinie nauki mogą być również potwierdzone przez otrzymane odznaczenia, do których należą m. in. Krzyż Kawalerski OOP (1976 r.), Krzyż Oficerski OOP, Medal 40 lecia PRL, Medal 40 lecia Politechniki Śląskiej, Odznaka Zasłużonemu dla Politechniki Śląskiej (1977 r.), Honorowa Odznaka PK, Złota Odznaka Zasłużonemu dla Zakładów Azotowych Chorzów, czy też Medal Zasłużonego Racjonalizatora Produkcji.
Spod jego pióra wyszło wiele publikacji i książek, wykorzystywanych po dzisiejszy dzień i stanowiących przede wszystkim bazę przy projektowaniu aparatury chemicznej i przemysłowej. Do najważniejszych z nich można zaliczyć:
• „Podstawy konstrukcji aparatury chemicznej” - J. Pikoń, PWN, Warszawa 1979,
• „Atlas konstrukcji aparatury chemicznej” - J. Pikoń, PWN, Warszawa 1981,
• „Aparatura chemiczna” - J. Pikoń, Wyd. PŚl. 1974,
• „Stateczność kolumn przy obciążeniu wiatrem i wstrząsach sejsmicznych” – J. Pikoń, J. Hehlmann, Inżynieria i Aparatura Chemiczna nr.2, s.22-29, 1973
• „Wpływ parametrów konstrukcyjnych na drgania wałów mieszadeł” - J. Pikoń, J. Hehlmann, Przegląd Mechaniczny nr 9, s.293-296, 1976
• „Analysis of the dust collection process on granular beds” - J. Pikoń, J. Hehlmann ,Air Conservation, vol. 10, s. 28-37, Warszawa 1977
Był on także uczestnikiem wielu prac naukowo badawczych, których tematyka opierała się przede wszystkim na opracowywaniu nowych konstrukcji aparatury chemicznej. Jego dziełem są znane w Polsce i na świecie suszarki konwekcyjne z przesuwnym złożem, kolumny z wypełnieniem komórkowym do procesów absorpcji, desorpcji, wymiany ciepła, jak również odpylania gazów.
Profesor Jerzy Pikoń zasłynął jako wybitny naukowiec, a jego wiedza, przekazywana z pokolenia na pokolenie, stanowi podstawę wykształcenia wielu młodych inżynierów. Zmarł w 1989 r. w Gliwicach.